Anna Polony, Pierwsza Dama Teatru Narodowego, wybitna aktorka i pedagog kilku pokoleń adeptów sztuki teatralnej, Małopolanin Roku 2013.

**********

Anna Polony urodziła się 21 stycznia 1939 w Krakowie i jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, na której skończyła Wydział Aktorski (1960 r.) oraz Wydział Reżyserii Dramatu (1984 r.). Przez całą karierę wierna Teatrowi Staremu, w którym debiutowała w 1959 r. w spektaklu "Wojny trojańskiej nie będzie" w reżyserii Jerzego Kaliszewskiego.

Zagrała w kilkuset rolach zarówno na deskach teatru, jak i w filmach. Współpracowała z najwybitniejszymi reżyserami Sceny Narodowej: Konradem Swinarskim, Jerzym Jareckim, Jerzym Grzegorzewskim, Andrzejem Wajdą i Kazimierzem Kutzem. W jej dorobku artystycznym aktorki znajdują się tak wspaniałe kreacje jak Orcio w "Nie-boskiej komedii" Zygmunta Krasińskiego, Claire w "Pokojówkach", Jeana Geneta, Joas w "Sędziach" Stanisława Wyspiańskiego i Hermy w szekspirowskim "Śnie nocy letniej". Rola Dziewczyny w "Żegnaj Judaszu" Ireneusza Iredyńskiego w reżyserii Konrada Swinarskiego przyniosła jej ogólnopolski rozgłos. Każda rola była nagrodzona wielkimi brawami i uznaniem zarówno ze strony widzów, jak i krytyków. Jej pojawienie się na scenie wywoływało poruszenie na widowni. W 1974 r. rozpoczęła karierę reżyserską, a jej pierwszym przedstawieniem było "Dwoje na huśtawce" Williama Gibsona w Starym Teatrze. W tym samym roku rozpoczęła pracę dydaktyczną w krakowskiej PWST.

Miłośnicy kina zapamiętali ją z występów w takich filmach jak "Dwa księżyce", "Rewers" i "Dekalog VII". Zagrała też w kilku serialach (m.in. w siedmiu odcinkach "Magdy M.") oraz Teatrze Telewizji ("Dziady", "Noc czerwcowa"). Była wielokrotnie nagradzana. W 2011 została odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.